Koncert kameralny ku czci św. Cecylii, wręczenie statuetek i inauguracja nowego instrumentu
21 listopada w wigilię wspomnienia św. Cecylii odbył się w naszej szkole koncert kameralny ku czci naszej patronki.
W auli koncertowej naszej szkoły odbył się wyjątkowy koncert kameralny, który zgromadził wielu zaproszonych gości i melomanów. Wydarzenie to było poświęcone św. Cecylii, patronce muzyki, i dostarczyło uczestnikom niezapomnianych wrażeń artystycznych.
Organizatorami koncertu byli: Fundacja Dzieł Salezjańskich w Lutomiersku, Salezjańskie Szkoły Muzyczne w Lutomiersku, Wspólnota Zakonna.
Wspólne świętowanie łączyło wiele elementów: podsumowanie działalności Fundacji, świętowanie naszej patronki oraz wdzięczność tym, którzy nam pomagają – dobrodziejom oraz inauguracja nowego instrumentu, klawesynu, który zakupiła szkoła.
Ks. Dariusz Skowron SDB Prezes Fundacji wspomniał, że Fundacja powstała w 2017 roku, a w swoich założeniach, misji i celach ma za zadanie wspieranie działań edukacyjno–wychowawczych Salezjańskich Szkół Muzycznych i Salezjańskiego Ośrodka Młodzieżowego „Don Bosco” w Lutomiersku.
W tym roku Fundacja organizowała i współorganizowała następujące wydarzenia:
- Koncert „Kolęda nadziei” wraz z INP w Łodzi
- Koncert Pieśni Wielkopostnych
- VIII Letnia Akademia Organowa Młodych
- III edycja – Podręcznik na start
- Recital Fortepianowy Katarzyny Kling
- Koncert patriotyczny, którego wykonawcami byli nasi podopieczni
Fundacja dwa lata temu rozpoczęła inicjatywę szczególnej wdzięczności ofiarodawcom i dobrodziejom przyznając honorowy tytuł oraz statuetkę Przyjaciele Dzieł Salezjańskich w Lutomiersku.
W tym roku Fundacja wyróżniła, dwie osoby:
- Dorotę Augustyniak
- Romana Augustyniaka
Rodzina Augustyniaków – pisze ks. Kazimierz Dąbrowski SDB – od dawna związana jest ze Wspólnotą i z Dziełem Salezjańskim w Lutomiersku. Ich domena jest pracowitość… Pracowitość to element prawdziwego domu, którego ściany zbudowane są z dobroci, życzliwości, hojnych dłoni, otwartości na potrzeby innych… w duchu wiary, szacunku, życzliwości, pomocy innym ukształtowali swoje dzieci. Obecnie na stałe wspierają nas Salezjanów w funkcjonowaniu naszego dzieła –- Pani Dorota i jej syn Roman. Są dla nas jak Rodzina.
Bardzo serdecznie dziękujemy za Wasza obecność, życzliwość, zaangażowanie i Waszą pracę na rzecz naszego domu. Chcemy i prosimy o dalsze nas wspieranie.
Po części oficjalnej przyszedł czas na część artystyczną, którą poprowadziła Elżbieta Stępnik.
Główną część koncertu poprzedził występ Hanny Sztaudynger, uczennicy klasy 6 Salezjańskiej Szkoły Muzycznej I stopnia w Lutomiersku z klasy Agaty Nowak-Górskiej. Wykonała ona Krakowiaka z cyklu czterech tańców polskich K. Szymanowskiego.
Jak zaznaczyła pani Elżbieta jest to cykl, który Szymanowski napisał w 1926 r., osiem lat po odzyskaniu niepodległości. Tańce polskie, ich stylizacje były głębokim wyrazem jego patriotyzmu. W cyklu, który napisał Szymanowski znalazły się cztery tańce: Mazurek, Oberek, Polonez i Krakowiak.
Głównymi wykonawcami koncertu byli:
- Lena Nowakowska – klawesyn
- Ewelina Zawiślak – flet
- Joanna Woszczyk – Garbacz – flet
Pierwszą część koncertu wypełniła muzyka późnego baroku – okresu świetności klawesynu. Był on tym czasie niezwykle ważny jako instrument solowy, ale też nieodzowny w muzyce zespołowej. Doczekał się zatem dzieł największych ówczesnych mistrzów włoskich, niemieckich, francuskich, angielskich.
Częstym towarzystwem klawesynu w kompozycjach zespołowych był flet. Również dla tego instrumentu wiek XVII i XVIII to czas rozkwitu. Zarówno flet poprzeczny – traverso, jak i podłużny, używane były w różnych wielkościach i strojach.
W kompozycjach Carl Philippe’a Emmanuela Bacha, Domenico Scarlattiego i Michela Blaveta słuchaliśmy różnych kombinacji klawesynu i fletów.Sonata d-moll C Ph. E. Bacha – to najbardziej typowa dla barokowej sonaty obsada wykonawcza – tzw. sonata triowa z dwoma solowymi instrumentami (tu fletami) i basso continuo – czyli harmonicznym towarzyszeniem klawesynu.
Solowy klawesyn traktowany wirtuozowsko to specjalność włoskiego twórcy Domenico Scarlattiego. Jego jednoczęściowe sonaty zawierają każdorazowo jakiś techniczny problem do pokonania, a jednocześnie w swojej konstrukcji są początkiem klasycznej formy sonatowej. W koncercie zabrzmiała Sonata d-moll na klawesyn solo. Z kolei flet w tym samym czasie znalazł się w centrum zainteresowań francuskiego wirtuoza Michela Blaveta. W I poł. XVIII w. jego występy i kompozycje były niezwykle modne, a to co po nim pozostało to sonaty na flet traverso, m. in. wysłuchana Sonata nr 2 z III księgi na flet traverso i klawesyn.
Druga część koncertu rozpoczęła się muzyką przełomu dwóch epok – klasycyzmu i romantyzmu autorstwa duńsko niemieckiego twórcy Friedricha Kuhlaua, który za życia nazywany był Beethovenem fletu. I chociaż sam kompozytor nie był flecistą pisał wirtuozowskie, błyskotliwe utwory, które odpowiadały na potrzebę ówczesnej publiczności podziwiania karkołomnych popisów instrumentalnych. Takim utworem jest Duo Koncertowe op. 10 z 1826 r. To początek ery wielkich wirtuozów – skrzypków, pianistów – a jednocześnie koniec epoki świetności klawesynu, który ze swoim stosunkowo cichym dźwiękiem musiał ustąpić miejsca w dużych salach koncertowych nośnemu brzmieniu fortepianu.
Dopiero początek XX w. i rosnące zainteresowanie wykonawstwem muzyki dawnej przywróciło klawesyn do życia koncertowego i to nie tylko w dawnym repertuarze, ale i nowych dziełach.
W programie znalazły się również dwie współczesne kompozycje łódzkich twórców związanych z Akademią Muzyczną im. G. K. Bacewiczów – Preludium na klawesyn solo Sławomira Kaczorowskiego (2021) i Aria na flet altowy i klawesyn Krzysztofa Grzeszczaka (2022). Dawne formy łączą się w tu z ciekawym nowoczesnym językiem muzycznym. Klamrą koncertu stała się ponownie muzyka czasu, kiedy zarówno klawesyn jak i flet zajmowały eksponowane miejsce – dojrzałego baroku zmierzającego do klasycyzmu. To wtedy jedną z najważniejszych postaci dla fletu stał się niemiecki multiinstrumentalista Johann Joachim Quantz – autor wielu dzieł fletowych i kameralnych, ojciec niemieckiej muzyki fletowej. Jego Sonata c-moll na dwa flety i klawesyn zakończyła spotkanie ze znakomitymi łódzkimi instrumentalistkami Leną Nowakowską, Joanną Woszczyk Garbacz i Eweliną Zawiślak.
Na uroczystości obecni byli przedstawiciele władz samorządowych, dyrektorzy instytucji państwowych, placówek oświatowych, artystycznych i zakonnych, grono pedagogiczne, wychowawcy, młodzież szkolna, dobrodzieje i melomani.
Pośród nich przywitano:
Ks. Kazimierza Dąbrowskiego – Dyrektora Salezjańskich Szkół Muzycznych w Lutomiersku i Domu Zakonnego w Lutomiersku
Jarosława Dębskiego – Burmistrza Miasta i Gminy Lutomiersk
Roberta Jakubowskiego – Burmistrza Miasta i Gminy Konstantynów Łódzkie
Annę Łosiak – Skarbnik Miasta Konstantynów Łódzki
Marcina Walickiego – Wizytator Centrum Edukacji Artystycznej Regionu łódzkiego
Beatę Kępińską – Dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej w Pabianicach
Mirosławę Marszałek – Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 2 w Konstantynowe Łódzkim
s. Iwonę Siuchtę – Dyrektor Niepublicznego Przedszkola Zgromadzenia Sióstr Urszulanek w Kazimierzu
Adriana Kmiecika – Dyrektora Szkoły Podstawowej w Lutomiersku
Anetę Adamiak i ks. Piotra Kępę SDB – Członków Zarządu Fundacji
