Ks. Zbigniew Malinowski SDB muzyk, kompozytor, poeta, wychowawca pokoleń polskich organistów.
Ks. Zbigniew Malinowski SDB zmarł 2 sierpnia w uroczystość odpustową Matki Bożej Anielskiej i wspomnienie bł. Augusta Czartoryskiego SDB.
Zmarł w Domu Zakonnym w Lutomiersku w 87 roku życia, 69 ślubów zakonnych i 60 roku kapłaństwa. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 6 sierpnia o godz. 11.00 i zgromadziły wiele osób, które chciały pożegnać wyjątkowego kapłana, człowieka i przewodnika. Eucharystii przewodniczył ks. bp Marek Marczak, biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej.
O godz. 10.00 wprowadzono ciało ks. Zbigniewa i rozpoczęto różaniec. Przed Eucharystią odczytano curriculum vitae, które przedstawiało bogatą działalność, posługę i zaangażowanie na rzecz Zgromadzenia Salezjańskiego i Kościoła.
Ostatnimi słowami zapisanymi przy biurku przez ks. Malinowskiego przedkładam w pokorze… ks. Kazimierz Dąbrowski SDB dyrektor wspólnoty zakonnej przedstawił końcówkę życia, ks. Zbigniewa, która naznaczona była chorobą: To ostatnie słowa (jakby testament w formie wiersza) zapisane przy biurku przez ks. Zbigniewa Malinowskiego, bo następnego dnia zasłabł i rozpoczął się trudny czas choroby i słabości, czas naznaczony cierpieniem, czas zwieńczony w dniu 2 sierpnia przejściem do Domu Ojca.
Dzień śmierci ks. Malinowskiego – 2 sierpnia jest znamienny – jest to dzień wspomnienia Matki Bożej Anielskiej, do której żywił szczególną cześć i nabożeństwo (to także odpust związany z tą świątynią) i dzień 2 sierpnia to wspomnienia bł. Augusta Czartoryskiego, którego był wielkim czcicielem i propagatorem jego kultu (podczas beatyfikacji bł. Augusta Czartoryskiego w Rzymie w 2004 roku ks. Malinowski niósł jego relikwiarz do ołtarza, gdzie przewodniczącym liturgii był papież Jan Paweł II). I w tym to znamiennym dniu, po odprawionej Mszy św., po świadomym przyjęciu sakramentu namaszczenia chorych, w otoczeniu Współbraci i przedstawicieli osób świeckich, odmawiających przy jego łóżku koronkę do Bożego Miłosierdzia spokojnie zasnął w Panu. zobacz
Kazanie pogrzebowe wygłosił ks. Andrzej Wujek SDB, który dziękował Bogu za jego życie i działalność. Żegnał go jako muzyka i kompozytora, pisarza, wychowawcę pokoleń i przełożonego, entuzjastę tego, co nowe, zawsze młodego duchem, otwartego na natchnienia Ducha Świętego; w wielu dziedzinach życia radykała i ascetę. Podkreślił również, że potrzebujemy mistrzów dla naszego życia zachęcających nas do większej gorliwości, wskazujących wciąż nowe horyzonty, postawy konieczne, z których nie powinniśmy rezygnować. Potrzebujemy ludzi radykalnie zaangażowanych w to, co im Bóg zlecił, zapominających o sobie, spalających się jak świeca miłości dla innych, dla życia, które warto dobrze przeżyć. Potrzebujemy takich ludzi, a takim był On.
Uroczystość pogrzebowa zgromadziła wielu: współbraci salezjanów, na czele z ks. inspektorem Tadeuszem Jareckim SDB, rodzinę, siostry salezjanki i urszulanki, nauczycieli, absolwentów, uczniów, lokalne władze, przyjaciół, strażaków, poczty sztandarowe i tych wszystkich, którzy czuli w sercu potrzebę łączności w ostatniej Jego drodze.
Na zakończenie uroczystości pogrzebowych w kościele kondolencje i słowa wdzięczności wyrazili:
1. Ks. inspektor Tadeusz Jarecki SDB – przełożony inspektorii św. Stanisława Kostki Salezjanów inspektorii Warszawskiej zobacz
2. Ks. Krzysztof Rudziński SDB wikariusz inspektora – w imieniu ks. Tadeusza Itrycha, przełożonego inspektorii św. Wojciecha Salezjanów inspektorii Pilskiej zobacz
3. S. Barbara Biernacka FMA – w imieniu s. inspektorki Marii Pilarskiej FMA przełożonej Córek Maryi Wspomożycielki inspektorii warszawskiej zobacz
4. Łukasz Kadłubowski – W imieniu Grona Pedagogicznego Salezjańskich Szkół Muzycznych w Lutomiersku zobacz
5. Krystian Iwanow – w imieniu BWS, Absolwentów Szkoły zobacz
6. Magdalena Grabicka – w imieniu mieszkańców i przyjaciół miasta i gminy Lutomiersk zobacz
7. Ks. Kazimierz Dąbrowski SDB – dyrektor Współtony Zakonnej i Salezjańskich Szkół Muzycznych w Lutomiersku zobacz
8. ks. bp. Marek Marczak – biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej zobacz
Po uroczystościach w kościele w kondukcie pogrzebowym przy akompaniamencie Gminnej Orkiestry Dętej pod dyrekcją p. Dariusza Kossakowskiego udaliśmy się na parafialny cmentarz, aby w salezjańskim grobowcu złożyć doczesne szczątki ks. Malinowskiego.
Ks. dyrektor Dąbrowski słowach przywitania podkreślił drogi i spotkania, przeplatające się z naszymi drogami, które połączyły się z ostatnią drogą i naszym z nim spotkaniem: W pamięci, którzy go znali odżywa jego wyrazista postać, powracające obrazy, kiedy nasze drogi dłuższe i krótsze, krzyżowały się, biegły z jego drogami.
Tyle dróg, tyle dróg i spotkań; przy ołtarzu, w konfesjonale, w szkole, podczas porannych słówek na dzień dobry, na lekcjach na korytarzu, w urzędzie na ulicy i przy okazji zwykłych spotkań. Tyle tych naszych, z nim spotkań.
Dziękujemy Bogu za wszelkie dobro, jakie dokonało się przez jego posługę w różnych miejscach, na różnych stanowiskach, a przez ostanie 26 lat pobytu w Lutomiersku. To, że powstały tu szkoły muzyczne, że salezjanki Lutomiersk tak się ożywił, rozwinął i rozkwitł to działanie Boga przez posługę ks. Malinowskiego. Lecz to tylko wycinek z jego bogatego życiorysu.
Atmosfera skupienia, modlitwy i wzruszenia towarzyszyła wszystkim. Przy akompaniamencie organów Adama Tańskiego, które tego dnia wybrzmiały ze zdwojoną siłą oraz nostalgią przypomina się wiersz ks. Zbigniewa:
Organy
Kwarty kwinty równo brzmiące
szeregami rozłożone niczym groby
ukwiecone rozjarzone i błyszczące
Surowymi kwadratami i dzikimi
płaszczyznami kładą się marmurem
posadzkowym słońcem – chórem.
Średniowieczne krzyki cynków
bucha ogniem porażeniem
niby spadające bryły tynków
trąbą puzonów rudym brzmieniem
Pajęczyną przesłonięte
wstęgą tęczy krwią zalane
kształtem dźwięków odepchnięte
grają całe – potargane.
Moje biedne opuszczone
zapuchnięte obolałe jako rany
zapomniane spustoszone
ale zawsze ukochane me ORGANY
Księże Zbigniewie, adieu!
odpoczywaj wiecznie
Ks. Dariusz Szczepan Skowron SDB
